Corno-biòu
Vicia hybrida
Fabaceae Leguminosae
Autre noum : Cornabiòu.
Nom en français : Vesce hybride.
Descripcioun :Lou corno-biòu es uno vesso coumuno que trachis à la primo dins li champ e lis ermas. Li flour soun souleto e sènso pecou. Se destrìo de Vicia lutea que soun estendart èi pelous (fotò), coume li dòusso. Coumpara emé lou corso que ié sèmblo e qu'èi mai blanc.
Usanço :Ramenten qu'èi pas counseia de manja de grano de vesso, que soun empouisounanto e dounon uno malautié néuroulougico, lou latirisme (presènci d'ODAP).
Port : Erbo
Taio : 20 à 60 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Vicia
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Liò : Champ
- Camin
- Tepiero seco
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Vicia hybrida L., 1753
Saladello(-naneto)
Limonium pseudominutum
Plumbaginaceae
Noms en français : Faux Statice nain, Faux Limonium nain.
Descripcioun :La saladello-naneto trachis sus li roucas en ribo de mar ounte fai de pichot couissin. Li fueio fan de 1 à 4 cm, emé uno costo que se vèi bèn, e cuberto de pichòti gibeto sus lou dessubre. Li vièii fueio seco rèston de tèms (fotò). La planto es aparado categourìo LC, valènt à dire soucit minour.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Limonium
Famiho : Plumbaginaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : 0 à 200 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Mar
- Roucaio
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Limonium pseudominutum Erben, 1988